Het begint bij EN ISO 13688 - Algemene eisen beschermende werkkleding

Alle beschermende werkkleding die onder de EN ISO 13688 norm valt, moet voldoen aan de volgende eisen:

• Pasvorm: de kleding, mits op de juiste manier gedragen, bedekt en beschermt je lichaam correct.
• Ontwerp: het ontwerp is gericht op functionaliteit en je gebruikscomfort.
• Materiaal: de gebruikte stoffen zijn kleurecht, vormvast, sterk, duurzaam en wasecht; de stof is bestand tegen normale werkomstandigheden.
• Markering: in de kleding wordt met maatlabels en etiketten de maatvoering, samenstelling van de stof, wasvoorschriften, de van toepassing zijnde normering en overige voor jou relevante informatie aangegeven
• Maatvoering: de maatvoering is gebaseerd op lichaamsmaten, gemeten volgens de Europese maatvoering

EN ISO 14404 - Kniebescherming

Typen kniebescherming
Kniebescherming wordt onderverdeeld in vier verschillende typen.

Beschermingsniveaus

EN ISO 20471 - Hoge zichtbaarheidskleding
Signaalkleding moet voldoen aan de Europese norm EN ISO 20471 en maakt de drager zichtbaar in situaties en omgevingen waar het van cruciaal belang is om gezien te worden en ongelukken te voorkomen. De eigenschappen en het ontwerp van de kledingstukken maken de drager zichtbaar vanuit alle richtingen en in elk soort daglicht of onder gerichte verlichting in het donker.

Er worden eisen gesteld aan zowel fluorescerend als retroreflecterend materiaal. De kleur en helderheid van het materiaal worden zowel voor als na het maximale aantal wasbeurten getest. De luminantie is het fluorescerende effect van het materiaal, wat betekent dat de kleur als lichtgevend wordt ervaren. Goedgekeurde fluorescerende kleuren zijn geel, oranje en rood. Zowel voor als na het maximale aantal wasbeurten wordt de functie van het reflecterende materiaal getest.

De standaard stelt eisen aan totale oppervlakte van fluorescerende en reflecterende materialen en design. De combinatie van fluorescerende en reflecterende materialen biedt de drager zichtbaarheid vanuit alle richtingen. Het reflecterende materiaal wordt rond de armen, benen en bovenlichaam geplaatst om de bewegingen van de drager te verduidelijken.

Klassen
Hi-Vis kleding wordt ingedeeld in drie verschillende klassen waarbij klasse 3 de hoogste zichtbaarheid geeft. Deze klassen geven aan welk beschermingsniveau de reflecterende kleding heeft voor verschillende situaties. Voor elke klasse wordt in de norm aangegeven waar en hoeveel fluorescerend, reflecterend en contrasterend materiaal moet worden gebruikt. Geen van de fluorescerende en reflecterende materialen kan de ander vervangen bij het berekenen van het oppervlak omdat hun doel verschilt.

Klasse 1
Te gebruiken in situaties met een laag botsingsrisico en risico op ongelukken. High Visibility werkkleding uit klasse 1 is niet geschikt voor werken langs de openbare weg. Maar wel voor extra zichtbaarheid binnen het bedrijf en verkeersregelaars die met name met (gedeeltelijk) daglicht opereren. Maximale verkeerssnelheid 30 km/uur.

Klasse 2
Werkkleding uit klasse 2 zorgt voor goede zichtbaarheid binnen de wegenbouw, koeriersdiensten en werkzaamheden in schemerlicht. Het is geschikt voor het werken langs de openbare weg (maximale snelheid verkeer 50 km/uur).

Klasse 3
Bij werkzaamheden in het donker is het dragen van High Visibility werkkleding uit klasse 3 verplicht. Zichtbaar bij verkeersnelheid tot en met in ieder geval 90 km/uur. Deze optimale zichtbaarheid vermindert het risico op ongevallen sterk.

Combinatie van klassen
Hi-Vis werkkleding kan worden voorzien van een gecombineerde certificering. Hierbij wordt gekeken naar een combinatie van kledingstukken en de hoeveelheid reflecterend materiaal dat in de combinatie aanwezig is. Daardoor kan de werkkleding soms in een hogere klasse worden ingedeeld. Deze klasse geldt echter alleen voor de combinatie van kledingstukken en niet voor de afzonderlijke artikelen. Het is ook niet altijd zo dat 1+2 gelijk is aan 3. Het is allemaal afhankelijk van de grootte van het oppervlak met het betreffende materiaal (fluorescerend en reflecterend).

Oppervlaktes per klasse

Een kledingstuk, twee verschillende klassen... raar maar waar
Tja, dat kan wel eens voorkomen. Een Hi-Vis T-shirt bijvoorbeeld kan in kleine maten te weinig fluorescerend en/of reflecterend oppervlakte bieden om aan klasse 2 of 3 te voldoen terwijl de grotere maten van datzelfde T-shirt wel voldoende Hi-Vis oppervlakte hebben.

EN 342 | EN 14058 - Beschermende kleding tegen afkoeling van het lichaam in koude omgevingen
De EN 342 norm specificeert de eisen aan en prestaties van kleding die ontworpen is om je te beschermen tegen afkoeling van je lichaam in omgevingen met een temperatuur van -5 °C of kouder. De certificering kan gelden voor losse kledingstukken, kledingensembles (overalls of tweedelige pakken) en hele outfits (bestaande uit verschillende lagen). De norm stelt eisen aan thermische isolatie, luchtdoorlatendheid en waterbestendigheid.

De EN14058 werkt hetzelfde met dien verstande dat er een lager niveau van bescherming is vereist: tot maximaal -5 °C. Denk bijvoorbeeld aan koelhuizen of onverwarmde magazijnen.

Draag drie lagen!
Het dragen van meerdere lagen is een uiterst verstandige manier om de isolatie te verhogen en bescherming tegen kou te verbeteren. Een gelaagde outfit maakt ook het aanpassen aan snelle temperatuurschommelingen gemakkelijk. 

1. De eerste laag is (thermo-) ondergoed dat je droog en comfortabel houdt en tegelijkertijd zorgt voor de afvoer van een teveel aan warmte en transpiratie.

2. De tweede laag is een isolerende tussenlaag, voornamelijk voor je bovenlijf. Denk aan een (fleece-) sweater of een vest dat je lichaam op de juiste temperatuur houdt.

3. De derde laag is de beschermende buitenlaag en over deze derde laag gaan de EN 342 en EN 14058 normeringen. Deze laag beschermt je niet alleen tegen kou, wind, regen en sneeuw, maar zorgt ook voor de afvoer van zweet.

Let op: deze normen gaan uitsluitend over je lichaam
De EN 342 en EN 14058 normen behandelen geen koudebeschermingseisen voor je hoofd, handen en voeten.

A - Thermische isolatie
Het isolatievermogen van het kledingstuk wordt geëvalueerd met behulp van een bewegende pop op ware grootte die is uitgerust met thermische sensoren. De test wordt uitgevoerd in een klimaatkamer waar de testpop, gekleed in de te beoordelen kleding, een wandelend persoon nabootst. De ontvangen isolatiewaarde, Icler, wordt vermeld in m² K/W. Hoe hoger het getal, hoe beter de isolerende kenmerken.

B - Luchtdoorlatendheid
Geeft het ademend vermogen van het kledingstuk aan in waardes 1, 2 of 3 waarbij 1 het meest ademt. Transpireren moet je te allen tijde zien te voorkomen tijdens voortdurende blootstelling aan koude, want het absorberen van vocht zal de isolerende werking van je kleding in toenemende mate doen afnemen. Daar staat dan weer tegenover dat kleding met waarde 3 minder goed ademt, maar meer bescherming biedt tegen koude wind.

C - Waterbestendigheid (optioneel)
De waterbestendigheid is geen verplicht onderdeel van de normen, de kleding hoeft niet persé waterbestendig te zijn.  Als een kledingstuk niet getest is op waterbestendigheid is het gemarkeerd met een 'X'. Indien wel getest kan het niveau 1 of 2 zijn, waarbij 2 de hoogste waterbestendigheid aangeeft.

EN ISO 343 - Beschermende kleding tegen regen, sneeuw, mist en vochtigheid van de grond
De EN 343 norm bepaalt de eisen, specificaties en testmethoden voor beschermende kleding tegen regen en slecht weer, zoals mist en sneeuw. 

De norm heeft een paraplu als symbool met daarnaast twee waarden, een X en een Y. De X-waarde geeft de waterpenetratieweerstand aan en de Y-waarde het ademende vermogen.

Waterpenetratieweerstand (X)
Bij de X-waarde zijn er vier klassen waarbij klasse 1 de laagste is en 4 de hoogste. De waterdruk wordt uitgedrukt in millimeters waterkolom: een buis met een doorsnede van 2,5 centimeter. Deze wordt op het textiel geplaatst en volgegoten met water. Hoe meer water er in de buis gaat zonder dat het textiel doorlekt, hoe hoger de weerstandswaarde. Naast het textiel worden ook de naden van het kledingstuk getest.

Bij klasse 1 wordt alleen het textiel getest. Vanaf klasse 2 wordt het textiel getest nadat het diverse voorbehandelingen heeft gehad. Met voorbehandelingen wordt onder andere slijtage, buiging en/of de invloed van olie en benzine bedoeld.

Waterdampweerstand (Y)
Vergeet niet dat je, ondanks het dragen van een kledingstuk met sublieme waterbestendigheid, nog steeds nat en koud kunt worden omdat je enorm loopt te zweten. Efficiënte ventilatie (ademing) van je kledingstuk is daarom van groot belang. Om de ophoping van je lichaamszweet te minimaliseren, is het verstandig kledingstukken te kiezen op basis van de intensiteit van je werk. Hoe hoger de intensiteit, hoe meer ademende werking je nodig hebt (en omgekeerd).

De Y-waarde geeft het ademend vermogen van het textiel aan. Ook voor het ademende vermogen zijn er vier klassen. Klasse 1 is de laagste waarde en klasse 4 de hoogste en dus de meest ademende. In warme omgevingen met hoge temperaturen is het belangrijk dat ook de Y-waarde een hogere klasse heeft. Dit omdat het ademend vermogen zorgt voor een betere afvoer van transpiratie.

De waterdampweerstand wordt uitgedrukt in een RET-waarde (retentiewaarde). Hoe lager de RET-waarde, hoe hoger het ademend vermogen.

Optionele regentorentest
Bij deze test wordt het daadwerkelijke kledingstuk (dus niet alleen het textiel) getest. Voor deze test wordt een paspop aangekleed met onderkleding en daarover de te testen waterbestendige kleding. Vervolgens staat de pop ongeveer een uur in een gesimuleerde regenbui. Het resultaat van de test wordt uitgedrukt in hoeveel centimeter van de onderkleding nat is geworden.

Autocertificering
Voor de EN 343 certificering geldt dat het product door de fabrikant zelf gecertificeerd mag worden. Het is niet verplicht om het door een erkende en onafhankelijke keuringsorganisatie te laten testen (omdat natte kleding geen levensbedreigende situaties oplevert). Wanneer deze norm in combinatie met andere normen wordt gebruikt, dan wordt wel de gehele combinatie van normen door een testinstituut gecontroleerd.